her düştüğümde kendi düşsede beni kaldıran bir adam
kuşak çatışmalarının ortasında
anamdan duyarım ağladığını sabahın altısında
adam gibi bir adam babam
kulağımı çekerken bile içi ağlayan
benim derdimi kendi derdi sayan
bitkin gözlerinden mertlik akan
adam gibi bir adam babam
Kayıt Tarihi : 1.4.2002 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!