Kırk iki yaşındayım, ilk defa babam elimi tutarak gezdik.
Kaydırakta kayan çocuklar gibi gönlüm şendi. Biraz da utangaç.
Hiçbir çocuk kalmasın benim gibi şen olsun babasıyla.
Ağzında şeker, cebinde paran olmazsa dahi çocuğum; elini tutsun baban.
Kayıt Tarihi : 21.12.2012 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!