Birden babam geldi aklıma. Ramazanda öyle müşfik olurdu ki o sert adam, hayran kalırdım. Yattığı yer nur olsun. İspartadan bir pembe gül fidanı getirmiş. Dedemin, dedemin babasının mezarına dikti. Çok da güzel baktı. Sonra vefat edince ben de onun kabrine diktim. İki tane biri kurudu. Biri seneyi devriyesinde güllerin açmadığı bir vakitte bir tane pembe gül açtı. Oğlumla ziyaretine gidince sabah gözyaşlarına boğulduk. Nur içinde yat babacığım. ..Küçük kızın seni çok seviyor...
Adanın GünlüğüKayıt Tarihi : 10.3.2024 21:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yazılarım edebî günlüktür.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!