Bir babanın babalığı,
Kendi babası öldüğünde başlarmış.
Onun en değerli hatırası,
İçine akan yaşlarmış
Yıkılan çınar ağacının yerini,
Artık kendisi alırmış,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta