Babalar ve oğulları Şiiri - Nimet Öner

Babalar ve oğulları

Kundağına ninniler işlediğim,
Kanım, canım, gözbebeğim;
sesim gelir mi şimdi?
Öyle uzak ki seferin!

Yüzün değmekteyken yüzüme
Sesin karışırken sesime,
Nefesini duyarken bile özlediğim;
Şimdi bu uzaklık niye?
Bilmiyor musun;
Şimşekler çakar üzerime gözlerimden uzak kalınca bedenin,
Bilmiyor musun;
Her an bir el gezer yüreğimde
Uzaklaşınca sesin
Hasret büyür dağ olur ve yıkılır üzerime
Kimselere diyemem susarım
Parmak uçlarım sizlar
Sessizce ağlarım...
Ah büyümesini soluksuz beklediğim,
Aldığın her nefese bin şükür eklediğim ;
Öyle uzaksın ki bana
Ben hasretinle divane
Biliyorum yokluğunda
Saatler yılları getirecek
Yıllar canımı tüketecek
Ama ben ;
Yüzümün en baba çizgisine yazıp ismini
Sabrıma selamet duası ekleyip
Dualarıma saracağım ki,
Seni bana geri getirsin, binip gittiğin o gemi.

Nimet Öner