Babalar Hep Kendi Ardına Saklanır

Babalar hep kendi ardına saklanır
Gizli gizli gözyaşı biriktirirler akşamlarında
Herkesin uyuduğu vakitlerde
Bilirim ki uzaklarda
Yapayalnız bir çocuk düşer aklına

Boşalan kadehlerde
Geceye yakılan gizli bir ağıttır
Saklı kalan gözyaşları.

İsimsiz bir mezar taşıdır artık
O hiç yaşanmayan
Akşamları masa başlarında
İlk aşk ki o hiç paylaşılamayan
Ve bıyıkları yeni terleyen gençliğimizin
İlk düşüncesidir anlatılamayan.
Temizlemek için gündüzleri bile siyaha boyanmış dünyaları
Hiçbir zaman göğsüne yaslanıp uyuyamamaktır
Resimlerde kalmış bir babanın.

Babalar hep kendi ardına saklanırlar
Ve sadece çocukları bulur onları...