Bir baba ağlarsa, yıkılır dağlar,
Gök kubbe çöker, yerle bir olur bağlar.
O ki, çınar ağacı, dimdik duran kaya,
Gözünden yaş aktı mı, kopar kıyamet haya.
Neden ağlar baba, neden düşer gözyaşı?
Evlat acısı mı, yoksa hayatın kavgası mı?
Omuzlarında yükler, dağlar kadar ağır,
Ama susar, içine atar, sabreder bağır bağır.
Küçük bir çocuk gibi, saklar gözyaşlarını,
Kimse görmesin ister, yürek yangınlarını.
Ama bir damla yaş düştü mü yanaklarına,
Dünya durur, zaman durur, kıyamet kopar o anda.
Baba ağlamasın, gülsün hep o güzel yüzü,
Çocukları mutlu olsun, bitsin artık hüzün.
O ki, evin direği, ailenin güvencesi,
Gözünden yaş akmasın, bu bizim dileğimiz
Kayıt Tarihi : 16.3.2025 02:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!