Bahçemde babadan yadigar gôzüm gibi baktığım incir ağacı meyvesini vermeye başladı, biraz üzgün topluyorum hergün sonbahar müjdecisi incirlerimi, mahallenin çocuklarına dağıtırdı hatırlıyorum o gittikten sonra bahçe duvarı çôktü kapısınıda ben sôktüm, evin direği çatladı ocakta sônmeye başladı ağırdan, bir ben kaldım resimlerdeki babama benzeyen birde gece kondu kaldı duvarları babam kokan.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 1.7.2024 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!