Yıllar geçse de babam unutamam sesimi
Güç verirdi ruhuma taşardım babacığım.
Kucaklayıp öperken duyduğum nefesini
İçime çekip mutlu yaşardım babacığım.
Güvenirdin kendine,inanırdın bizlere
İlgisiz kalamazdın sana gülen gözlere
Yaşam yolu dağ ,tepe,indirirdin düzlere
Sevgi ,saygıyla dolar taşardım babacığım.
Yokluğunla bozuldu yuvamızın birliği
Demek sen sağlarmışsın aramızda dirliği
İnsanoğlu yaşıyor bazen gönül körlüğü
İnsan olma yolunda koşardım babacığım.
Kara toprak alınca seni de kucağına
Ateş düşürdü felek şu garip ocağıma
Oğlun uyum sağlıyor yaşadığı çağına
Yolundan yürümeyi başardım babacığım..
Balçova
18.6.2018
Kayıt Tarihi : 2.12.2020 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!