Kaderimin yükünü,
Sabırla taşımayı.
Bu namusuz zamanda,
Namuslu yaşamayı,
Anne senden öğrendim.
Rüyalarım bir efsane...
Gönlüm kuruldu Käbe.
Allah razı olsun sizden,
Nur içinde yatın anne.
Kayıt Tarihi : 12.2.2006 02:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fadime Dizdar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/12/babacigim-17.jpg)
Sabırla taşımayı.
Bu namusuz zamanda,
Namuslu yaşamayı,
Anne senden öğrendim.
EVET, 'BU NAMUSSUZ ZAMANDA,
NAMUSLU YAŞAMAYI,
ANNE SENDEN ÖĞRENDİM'
GERÇEKTEN ÇOK DOĞRU BİR SÖZ! İNSANI BİR ANAFOR GİBİ YİYİP BİTİREN ZAMAN DİLİMİNDE BİR İNSANIN SAPASAĞLAM, DİMDİK AYAKTA KALMASI MUCİZE ADETA! ŞİİR, KISA AMA ANLAMLI. 10 PUAN+ ANTOLOJİ. EN KUTSAL SEVGİLERİMİ KABUL EDİNİZ.
Hikmet YURDAER
TÜM YORUMLAR (3)