Babaannem derdi ki:
"Hamura çok su katarsan cıvır kızım,
yoğuramazsın...
Herkesin kıvamı var,
bol keseden atarak
huzuru doğuramazsın...
Sevgidir insanın hamurunun suyu ...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta