BABAANNEM
Babaannem, yıllar sonra seni arıyorum
Televizyonu her açışımda seni hatırlıyorum
Şeytan yuvası derdin, şimdi anlıyorum
Babaannem yıllar sonra seni anıyorum
Renk renk çiçekler açardı suladığın yerlerde
Kuyudan su doldururdun sırtındaki testiye
Gelirken elindeki kovadan su dökerdin çiçeklere
Babaannem yıllardır uğrayamadım o mevkilere
Ben ölünce bileceksiniz kıymetimi derdin
Kapına gelen herkese şifa dağıtır, memnun ederdin
Sen gidince herkes ağa, paşa oldu, çıktı dediğin
Evi, barkı bırakıp terk ettik babaanneciğim
Duvar diplerini süslerdi mor menekşeler, sümbüller
Tavukların yemine kumrular konar, öterdi
Koruduğun ağaçlarda kuşlar gezerdi
Talan olmuş oralar, ötmüyor artık bülbüller
Babaannem sen gittin gideli
Doyumsuzluk başladı, kapıştılar her köşeyi
Senin bitkisel ilaçlarını yaktılar
Sustukça hep haklı çıktılar
Hep çıktı dediklerin bozdular güzellikleri
Huzursuzluk kapladı bizim köyleri
Bizi de köyden çıkardılar
Sen olsaydın eminim senden korkardılar…..
Babaannem yıllar sonra seni anıyorum
Babaannem, yıllar sonra seni arıyorum
Nuray ülker
Kayıt Tarihi : 17.10.2008 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
Kuyudan su doldururdun sırtındaki testiye
Gelirken elindeki kovadan su dökerdin çiçeklere
Babaannem yıllardır uğrayamadım o mevkilere
Hani demişler ya ne varsa eskilerde var. Hakikaten benliğimizi her geçen yıl daha da kaybederken ne yazık ki eskileri anmakla teselli oluyoruz.
Ne olurdu sanki onların onda biri kadar olmaya çaba sarfetseydik. Ah ki ah.
Hani hayatımda en sevmediğim kelime keşke iken, şu dizelere karşısında bir kez daha keşke böyle olmasaydı diyorum.
Hatırlatan ve yaşatan yüreğinize sağlık.
Selam ve saygıyla.
TÜM YORUMLAR (28)