BABA SENİ UNUTMADIM.
Ben, şu anda kırk yaşındayım. Bugüne gelene kadar geçen zamanı bazen gözümün önüne getiririm. Çoğunlukla da o anılar, beni çocukluğumda başlatır gezintiye.
O günleri hatırladığımda, iki oda ve küçük bir mutfaktan ibaret olan küçük ama mutlu bir ailenin yaşadığı o lojman, tıpkı trenin vagonları gibi dizelenir gözlerimin önünde.
O lojmanda, geçirdiğim zamanları hiç unutmadım ve unutacağımı da sanmıyorum. Sarı saçlı, yeşil gözlü, hafif çilli bir kız çocuğu, çocuk saflığıyla, kümeste beslediği tavukları, yemlerken bulurum. Okul bahçesinde, en güzel ve eğlenceli oyunları oynarken, attığı kahkahaları duyarım.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
ÖNCELİKLE NERMİN HANIM, BABANIZIN RUHLARI ŞAD OLSUN...
ARDINDA BIRAKTIĞI İZLENİMDE DUYGULARIN SAMİMİ SESİYLE YÜZLEŞTİM...ABARTISIZ VE DOĞAL BİR ÜSLUPLA...
KALEMİN DAİM OLSUN ARKADAŞIM, ŞEKER TADINDA BAYRAM DİLİYORUM : ) ) +
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta