Çorumlu Kadir ağa dediler,
Ustalar ustası Kadir usta dediler,
Sesin yankılanınca, titrerdi dizler.
Sen dizerdin tuğlayı, övünürdü eller...
Yarım işi sevmezdin, bırakmazdın yarına,
Alın terinin kıymetini öğrettin bana,
Öğüdün büyüktü: Çalışmakla yıpranmaz insan...
İnsandı sert bakış altında yatan,
Mala değer vermezdin.
Mal bekçiliği sorulunca,
Yağdırınca gökten durduramazsın,
Amma sele, tufana katarsa bir tane alamazsın derdin.
Bir çırpıda zenginliği de, fakirliği de, böyle söylerdin.
Eserlerin yerli yerinde, tüm heybetiyle,
El açanı boş çevirmedin bir tek gün bile,
Öksüz koydun, onları da bizi de...
Ey gidi Kadir ağa ey!
İhtilaller gördün, alnının terini yiyen,
Ortaklar gördün hakkını çalan,
Kolay değildi kazanmak sil baştan.
Ellerin Kadir ağası oldun,
Bizim ise canımız, bir tanemiz, babamız...
Babalar günün kutlu, mekanın cennet olsun...
Kayıt Tarihi : 11.9.2016 12:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Taşbilek](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/11/baba-ma-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!