Baba Diye Şiiri - Kamil Şahinkaya

Dil hep ana ana derken,
Kalp, baba diye çarpmaktadır,
Yazarken kardeşlerimin ismini,
Gözüm, baba diye okumaktadır.

Ancak sana açım, perişanım derim.
Ne desen de yapmak isterim.
Dövsen, kovsan da kapına gelirim.
Elim baba diye bağlanmaktadır.

Her an konuşur da konuşurum.
Bazı masal,hikaye, şiir okurum.
Ancak seninle sukut olurum.
Dilim, baba diye susmaktadır.

Korkarım, dayanamam sert bakışlarına.
Sözlerin emirdir her an bana.
İsyankar olamam asla sana.
Canım,baba diye feda olmaktadır.

Bana bağırsan, çağırsanda,
Nice işkenceler yapsan da,
Alnımdan vurup, kana boyasan da,
Gönlüm, baba diye razı olmaktadır.

07 Ocak 1983
Çat / ERZURUM
Kamil Ş ahinkaya