Karlı zorlu kış yolculuğu
Nefesi ile alırdı yüzde soğuğu
Zahmetle büyüttü çoluk çocuğu
Boş kalınca kitapta alırdı soluğu
Şimdi ben bir babayım
Yoksulluğa meydan okudu
Onca bebeyi inatla okuttu
Bıkmadı usanmadı köyü unuttu
Kasaba şehirde nöbet tuttu
Ondan öğrendim sabrı sevmeyi
Dünya malına sırtımı dönmeyi
O gülmedi bize bıraktı gülmeyi
Şimdi ben bir babayım
Baba sırtını verdiğin dağdır
Evlatlarına anlatacağın altın çağdır
Babalar ölmez yüreklerde hep sağdır
Bir babasız görsem yüreğim dağ dağdır
Kayıt Tarihi : 12.6.2014 20:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/12/baba-419.jpg)
Çok güzel bir şiirdi. Babalar ve anneler. Ne çoktur hem varlıkları, hem de yoklukları.
TÜM YORUMLAR (24)