Baba
Her adımımda senin gölgen,
Beni koruyan, beni saran,
Sesin bir çınar gibi köklenir içimde,
Dünyamda en sağlam liman.
Gözlerin bir dağın zirvesi,
Hep yüksek, hep güvenli,
Küçükken elinden tutmak,
Dünyaya karşı cesur olmak gibiydi.
Yüreğinde saklı bir sevda,
Göstermesen de, hep orada,
Bildiğim en büyük öğretmen,
Sessizliğiyle ders veren bir bilge.
Zaman geçti, ben büyüdüm,
Ama sen hep aynı kaldın,
Baba, senin omuzların hala
Bu hayatın yükünü taşıyan.
Şimdi ben yürürken tek başıma,
Senin izlerin hep önümde,
Ve anlıyorum artık,
Baba olmak ne demekmiş gerçekte.
Nilgun Şirin 2
Kayıt Tarihi : 16.10.2024 03:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!