Bir sona doğru eğrilirken
kulağımda inlenen uğultu ve tahayyülüm tecelli eder bulunduğum muhite
Hüviyetime nüfuz olurken dikenler
Bir bâğbân edasıyla
Suladım gözlerimle
Ve ölürken kral ellerimde
Bir gözden ardı sıra artan esvaba ve
dünyaya bakakaldım
Eğrilecek bir yönüm yokmuşçasına
Kayıt Tarihi : 5.4.2023 07:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!