B oş Şiiri - Abdullah Zeki Öğüt

Boş

Bir su kabarcığı kadar ehemmiyetsiz ve boş.
Boş bu günler, geceler; kitaplar, insanlar boş.
Gözyaşları yapmacık, tebessümler neş’esiz
Ne ayık bir rüya var, ne cezbeli bir sarhoş.

Hayal kısır, erdem yok, sevdalar göstermelik
İffet, onur, insanlık dökülür iplik iplik
Kadınlar hepten renksiz, erkekler hepten silik
Tarih yalan, san’at çirkef, mevsimler sisli ve loş.

Bitti masallar devri, insanlar çerden, çöpten
Babalar bankalardan artık, çocuklar tüpten
Liderler maskaralık, davalar ruhsuz hepten
Kıyamet kopsa da hoş, artık kopmasa da hoş…