Günlerden bir gün, Ahmet Tufan Şentürk Ankara Hipodromunda girişte bilet satan görevli; Orhan Veli´ de her hafta at yarışı oynamaya gelmekte Hipodroma. O tarihe kadar her ikisi de katı-kuralcı ve taviz vermez hececi...
O tarihte olan oluyor işte. Orhan Veli ve arkadaşları YENİ BİR EDEBİ AKIMIN İLK ADIMLARINI ATIYORLAR.
Ahmet Tufan, Orhan Veli´nin bilet almaya geldiğini görünce yapışıyor yakasına.
-´Kaç asırlık şiirimizi niye çarpıttınız? Bu nedir? Şiir böyle mi olur? ´
Diyor.
Orhan Veli diyor ki;
-´Ahmet bak, bak! Siz dört bacaklı masada yemek yemeye alışkındınız. Ben sizin önünüze ÜÇGEN BİR MASA KOYDUM şaşırdınız.´
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
SİZ DE MUTLAKA BİLİYORSUNUZDUR ÜSTAD. BU ÜÇGEN ŞİİRİYLE İLGİLİ BAŞKA BİLGİLERDE VAR. PAYLAŞIMLARINIZIN DIŞINDA. AMA SİZ PAYLAŞMADIĞINIZ İÇİN BEN DE PAYLAŞMAK İSTEMEDİM. ASLINDA BİRİLERİNİN KAFASINA ÇALMAK İSTERDİM. AMA KAŞ YAPARKEN GÖZ ÇIKARTIRIM DİYE SES ETMEDİM. SELAMLARIMLA.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta