Günlerden bir gün, Ahmet Tufan Şentürk Ankara Hipodromunda girişte bilet satan görevli; Orhan Veli´ de her hafta at yarışı oynamaya gelmekte Hipodroma. O tarihe kadar her ikisi de katı-kuralcı ve taviz vermez hececi...
O tarihte olan oluyor işte. Orhan Veli ve arkadaşları YENİ BİR EDEBİ AKIMIN İLK ADIMLARINI ATIYORLAR.
Ahmet Tufan, Orhan Veli´nin bilet almaya geldiğini görünce yapışıyor yakasına.
-´Kaç asırlık şiirimizi niye çarpıttınız? Bu nedir? Şiir böyle mi olur? ´
Diyor.
Orhan Veli diyor ki;
-´Ahmet bak, bak! Siz dört bacaklı masada yemek yemeye alışkındınız. Ben sizin önünüze ÜÇGEN BİR MASA KOYDUM şaşırdınız.´
Ahmet Tufan Şentürk, iyice öfkeleniyor;
-´Masan da masa yani. Peki şu ´NASIR´ meselesi ne oluyor? ´
Orhan Veli diyor ki;
-´Ahmet, siz eve her zaman olduğu gibi kapıdan girip kapıdan çıkıyordunuz, ben size, eve bacadan veya açık pençereden de girileceğini gösterdim. Kızma, sinirlenme. Bu olaya sen de katılacak ve beğeneceksin, hele dene bir.´ diyor.
Aradan seneler sonra, Orhan Veli çok genç yaşta hayata gözlerini yumuyor, ama, Ahmet Tufan serbest şiirin önemli imzalarından birisi oluyor.
İşte bunu niye anlattım dersiniz?
Yenilik... Bizler GÜL kokulu bir yenilik sunuyoruz, öyle değil mi dostlar? Gülce adımız zira.
GÜLCE, edebi hareketimizin adı. Adı ama, aynı zamanda da adını verdiği akımın içinde YENİ BİR NAZIM(ŞİİR) TÜRÜ de.
Hani, bizim MANİ ATMA geleneğimiz vardır. Eskişehir yöremizde, sanırım Çerkezler´de görmüştüm. Düğünde erkekler ve kadınlar gruplaşmışlar, karşılıklı MANİ atıyorlardı birbirlerine. Dikkatimi çekti, bir taraf 7 hece ile atarken manisini, karşı taraf 5 hece ile cevap veriyordu. ŞINLAMA deniyordu, bu mani atmaya o yörede.
Japonlar, HAİKU adını verdikleri şiir türünü de, HARAKİRİ yapmadan evvel-kendini öldürmeden önce, 5 yada 7 gün bir odaya kendini hapsettikten sonra, günü dolup dışarı çıktığında son sözünü söylermiş. O söylenen son söz HAİKU işte. ve kabir taşına yazılır o son söylenen söz-haiku...
GÜLCE ile;
HECE şiirimize yeni bir nefes alanı açmaya çalıştık.
Mustafa CEYLAN
Mustafa CeylanKayıt Tarihi : 7.2.2010 22:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)