Köksüz sandığım kayıp bir duygunun peşinde geçen amansız zaman
Hesapsız yılların sonunda içimde bulduğum acı
Nasıl oldu anlamadığım, arkasına saklandığım taş duvar
Kendime yaklaştıkça görüşümden çıkan, adını aşk koyduğum sen
İşte benim hayat dediğim tüm bunlardan ibaret
Tüm kavgalarım, düşlerimi bölen sabahların sonunda bitiyor
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta