Köksüz sandığım kayıp bir duygunun peşinde geçen amansız zaman
Hesapsız yılların sonunda içimde bulduğum acı
Nasıl oldu anlamadığım, arkasına saklandığım taş duvar
Kendime yaklaştıkça görüşümden çıkan, adını aşk koyduğum sen
İşte benim hayat dediğim tüm bunlardan ibaret
Tüm kavgalarım, düşlerimi bölen sabahların sonunda bitiyor
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta