Gün gelince ecel ferman dinlemez,
Herkesi bir tutar taraf yanlamaz,
Bilen bilir bilmeyenler anlamaz,
Azraile Can vermesi çok zordur.
Ne gerek var bu canıma gastime,
Çile dertler bir bir gelir üstüme,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta