886
AZRAİL ALMASIN CANIMI 4
O şehir yasak bana Azrail almasın canımı
Hele hele
El ele tutuşmak
Nazenin nazik narin
Adını bile anmak külli tuzak bana denize yaklaşmak
Yok
Eli cebe sokmakmış
Kar beyazı kar yıldızı
Yok cepten konuşmakmış Arap kızı
Yok bunları ağza almak bile
Yok ebruli çiçekleri açmak
Hele diğer şeylerden bahsetmek
Temelli yasak hepsi bana
Hele bi açayım
O imansıza
Hele bi bahsedeyim o vicdanı kıt
Ruhsuza
Rüyaya girmek bile başlı başına bir dert
Kâğıt helva
Bir nefes sayılırdı hâlbuki rüyası o bile yeterdi bana
Sadece hayal kurmak bir hayali sevda yasak şehrinde yasaksız sınırsız tek oysa şimdi düşen payıma
O bile meçhul
Belki
Kim bilir
Allahtan
O elinde değil
Ucundan kıyısından hayalini yasaklamak bir tek o gelmez elinden
Ölürdüm
Ölürdüm o zaman
Kar kızı
Yokluğun bin yasaksa hayalin yüz bin dert yasak olurdu o zaman şehrinle
Bana
Bela başıma.
embed src = 'http://www.antoloji.com/siir/media/53/www_antoloji_com_885953_494.MP3' autostart = true loop = true hidden = true width='1' height='1'
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
acılardan arta kalan bu bakışlar
Terli gövdede pişmanlıklar
elimde kalemim ,
tüm sözcüklerim tüketmiş
gece kör,can arsız
suskunum
ilk bakışımızla ,aynada başlayan yalan
üşüdü keşkelerim o soğuk kanepede
Bütün bir ömre değecek;
küçücük bir mutlukuk çalmıştım
ne şiirdi yalan,
nede şair
yoruldum vedalardan
sonkez
kalbimle vedalaştım bugün
Not: Ailevi sağlık sorunları sayfa ziyaretlerimi geciktirdi Özür dilerim.
Selam, sevgi ve saygıyla.
TÜM YORUMLAR (28)