Azrail Şiiri - Mehmet Cıngır

Çalar fakat duymazsınız sesini zilin,
Haberiniz olmaz geldiğinden Azrail'in.

Dolaşır bir anda mahalle mahalle,il il;
Gelir iken tek,giderken çift gider Azrail.

"Kalk gidelim"deyince sen"hayır"diyemezsin,
Ağzındaki son lokmayı bile yiyemezsin.

Diyebilir misin "ben sürü değil,bireyim?
Özgürüm,kendi kararımı kendim veririm."

Geldiği zaman Azrail bir saniye beklemez,
Alır götürür; ömrüne ömür eklemez.

Diyebilir misin"henüz küçüğüm,çok gencim,
Kim demiş yaş yetmiş iş bitmiş,ben daha dincim."

Her an gelebilir,yoktur gecesi gündüzü,
Her fert için ayrı bir yüzü var; bir de gözü.

Güneş gibi bir anda her yerdedir Azrail,
Ve ilahi kudrete bir perdedir Azrail.

Herkesi bir kere ziyaret eder Azrail,
Giderken sadece can alır gider Azrail.

Diyebilir misin? " Ey Azrail bu can benim!
Makam,güç,kuvvet,kudret,mal,mülk,şeref,şan...benim."

"Ey Azrail! Çek yazar,para veririm sana;
Daha yapılacak çok işim var,kıyma bana."

Diyebilir misin? "Ey Azrail! Söz veririm,
Bırak git şimdi,işim bitince ben gelirim."

Diyebilir misin? "Ben emekli olamadım,
İşten güçten ibadete vakit bulamadım."

İlahî buyruk olmadan can almaz Azrail,
Vakit dolunca saniye geç kalmaz Azrail.

Selamlar Salihleri elindeki çiçekle,
Söker alır kötülerin ruhunu kötekle...

Güzelliklerle geçirelim her anımızı,
Güvenle verelim Azrail'e canımızı.