Yağmur damlaları tenine düştüğünde bedenin titremiştir elbet, ten dediğin nedir ki, bir esnek deri, birkaç kas kümesinden ibaret değil mi? Yüreği neden titrer peki insanın? Yağmur damlası gibi yağan kurşunlarda mı? Kimim titrer yüreği sıkanın mı, sıkılanın mı? Adımda ölüm var benim, saygı duyarlar. Adımı kötü anmaktan imtina ederler. Çıkıveririm karşısına karanlık aralıktan, ensesine üfeyiveririm. Ardından. Gündüzüne gece olurum, dünyasını karattığımda.
Bazısına kolaydır ölmek. Bazısına ıstırab. Yalvartırım bazısını ölmek için. Ey İns'ani mahluk Yaradanı bilmeli bolca tövbe etmelisin. Kendine gelmelisin, kendinde kendini aramazsın. Ben mi?
Belki de ben sende gizliyim.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!