Ihanetin dün gibi aklımda,
Hele o gözlerime bakıp,
Ben yalnızca seni sevdim deyişin,
Kaç kere sever bir yürek,
Yada yüreğin kac kişilik senin?
Şimdi nefretimin ateşi kadar sıcak,
Buz tutmuş kalbim kadar soğuğum.
Arada derede artık doğru bildiklerim,
Ezberlerimi ben yalnızca sana bozmuştum.
Şimdi kuyruğunu yakalamaya çalışan kedi gibi,
Etrafımda dört dönüşüne şahit oluyorum.
Sanma seviyorum,
Sanma özlüyorum,
Gittiğin gün ihanetin izlerini, gözyaşlarımla yıkadım.
Içimde bir ben varki,
Kırmak dökmek dağıtmak ıstesede,
Sen buna bile değmezsin.
Ben seni seven kalbimi,
Siyah bir çöp poşetine koyup çöpe attım.
Olaki bir yerde çıkarsam karşına,
Sakin bakma gözlerime,
Ihanetinin şamarını,
belki ben vuramadım yüzüne ama
Gözlerim çoktan damgayı vurdu, gözlerine.
Git!
Ister cehennemin dibine,
ister elinin körüne,
Git!
Öyle bir git ki,
Karda kalmasın izin.
Ben seni yüreğimden azlediyorum.
Kayıt Tarihi : 11.4.2024 17:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!