Azla Yetinelim Şiiri - Ekrem Şengün

Yirmi dakikadır yazacak bir şey düşünüyorum
Ne yazılabilir ki gecenin üç buçuğunda
Balkona çıkayım diyorum
Bir sigara yakayım
Bakayım etrafıma
Belki bir şeyler gelir aklıma
Çıkıyorum balkona
Yakıyorum sigaramı
Bakıyorum gökyüzüne
Yıldız arıyorum gökyüzünde
Belki yıldızlardan aklıma bir şeyler gelir

Güzel şeylere
Manzaralara bakınca da insanın içi huzurla dolar bilirsin
Belki o zaman yazacak bir şey gelir aklıma
Balkondan görebildiğim tek güzel manzara gökyüzü
Keşke seni de balkondan görebilseydim
Keşke bir yıldız olsaydın gökyüzünde
O zaman çok daha uzakta olurdun
Ama daha imkanlı olurdun...

Geceyi beklerdim hep
Parlayacağın vakti
Sonra işte
Çıkamazdım balkona
Belki utancımdan
Belki heyecanımdan
Çekinirdim
Perdeyi sıyırıp gizlice bakardım gökyüzüne
Ben küçükken de böyle yapardım
Hep uzaktan izlerdim seni gizlice
Duvarların arkasından
Ağaçların arasından
Sen bilmezdin

Sanırım bugün aklıma yazacak bir şey gelmedi
Şimdi sana sadece seni seviyorum desem
Bu cümle sana da bana da yetmez
Ama olsun azla yetinelim
Azla yetinelim ki bir gönderme yapmış olalım
İşçilere
İşçi çocuklarına
Kenar mahallelilere
Ötekileştirilmişlere
Hatta Kurtuluş Savaşı kahramanlarına
Bu yazdıklarımı şimdi sil kafandan
Sana sadece seni seviyorum diyeyim
Azla yetinelim
Seni seviyorum...