Azizim Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Merhalesinde gönlün cümle sevgilere
Uçurum kenarı heyecan gölgelerine
Ve umut bağlanan her güne
Özden öz verip eritmedik mi zamanı?

Öncesi olmayan
Sonrası muamma ummanlarında
Soluksuz dalmadık mı sevincin koynuna
Yaşamadık mı? azizim yaşayamadık mı?

Hiç mi gülmedi yüzümüz?
Hiç mi aşkın metanetinde dirilmedik
İsyan furyalarında boğulmaktan
Kendimizi kör cenderelere sokmaktan
Feragat vakti azizim feragat vakti

Üç günlük ömürdür payemize düşen
Yok ötesi var bil kıymetini şimdiden
Kendine ettiğinden yok başka payen
Bak yıldızlar göz kırpar aşka davetten

Her günde, yeni doğan bebek ol
Bak ışıkla, sevgiyle, dostça yaşama
Her nefeste körkütük hayat sarhoşu
Sarsın aklını, bedenini tüm benliğini
At gitsin seni mahveden
Ömrünü çürüten; hırsını, kıskançlığını, kinini
Ve anla seni çıkmazlara sürekleyen nefsini
Tutun azizim tutun bırakma hayatın elini