Aziz Pınar Şiirleri - Şair Aziz Pınar

Kalbinde olmasamda ben senle olacağım
Mevsimler kış olsada güneş arayacağım
Bir gün sevgi çiçeği yeşerirse bahçende
Onu sevip öpecek ilk ben,ben olacağım...

İstanbul kilometrelerce uzaktasın
Özlemim oldun aylardır içimde
Şimdi soğuk,rüzgarlı akşamlarında
Kalan aşkımı arıyorum...

Üsküdar mahzun bakıyordur Beşiktaş'a

KANATLARDAKİ ŞARKI

Ey beyaz kanatlarına
Günah konmamış kuşlar
Nereye uçuyorsunuz
Kanatlarınızdaki barış şarkısını

AŞKMI DERSİN

Seni ne çok özledim desem dudak bükersin
Bende sevdim diyorsun sen buna aşkmı dersin
Sevgimden şüphe eder günahıma girersin
Bende sevdim diyorsun sen buna aşkmı dersin…

Gönülden gönüle çağlar akarım
Kimi gün umarsız,kimi seçici
Senin gözlerine hayran bakarım
Diğer baktıklarım gelip geçici...

Saatler yaşamdan geçsede hızla

AŞKIMIZI SEL ALDI

Dere yatağına mı kurmuşuz bu yuvayı
Düşünmedik yağmuru,sular vurdu yıkıldık
Hep günlük güneşlik mi sandık ayları,yılı
Sürükledi sel bizi,çamurlara takıldık…

Savrulan karlar tutunurlar
Çıplak dallara,çatılara
Rüzgarda kalan saçlarına
Dokununca ölürler
Sıcak dudaklarına...

KİMSESİZ KALDIM

Sabahlar seninle sabah olurdu
Güneş sensiz doğdu sehersiz kaldım
Geceler karanlık ışıklar kayıp
Sen bana kimseydin,kimsesiz kaldım…

O AN…

Belki bir ilkbahardır yeşil olmuştur dağlar
Dallarda cıvıltılar yeşil kokar topraklar
Belkide mevsim yazdır ateşle dansta kumlar
Kuru otlar altında çatlamıştır topraklar…

SEN ANLA

Hüznün hikayesini nasıl anlatsam sana
Ben hazan desem kanma sen ilkbaharı anla
Karanlıkta ışığı nasıl göstersem sana
Sarı yaprağı bırak,yeşil renkleri anla…