Aziz Pınar Şiirleri - Şair Aziz Pınar

HAYRABOLU

Dönerkaya’dan bakıp kuzey rüzgarlarına
Efsanede “Rüzgarlı Şehir” Hayrabolu’msun
Komutan Hanripol’un fethettiği topraklar
Sen“Hanripol öldü”den gelen Hayrabolu’msun

ANILAR

Anılar atılsada,anılar yakılsada
Derin derin inlerler,devamlı söyletirler
Zindanlara tıkılıp müebbete konsada
Ölürken başucunda ecel gibi beklerler…

YENİDEN

Bu sevda biterse sevmem yeniden
Bu yangın sönerse yakmam yeniden
Ömrüm geçip gitti zaman kalmadı
Aşkın kapısını çalmam yeniden…

YİNE BAŞA DÖNÜYOR

Yine başa dönüyor gittiğim bütün yollar
Gözyaşım bitsin derken yine çalındı kapım
Her gelen gidecekse niye getirir yollar
Açmak istemiyorum artık kilitli kapım…

Dalgalar nasılda azgın denizde
Rüzgar soğuk ve sert esiyor
Ellerin üşüyor değilmi
Bende üşüyorum
Bir gün bu üşümeler son bulacak
Sokul aşkımıza

Mutluluk gemisinin kaptanı oldum
Artık hür ufuklara,enginlere
En dingin limanlara,sahillere
Demir alıyorum...

Böylece hayata küskünlüğüm

Seninle tertemiz bir hava dolar içime
Seninle sımsıcak iklimlerde olurum
İçim içime sığmaz, uçarım şahlanırım
Seninle karanlıkta aydınlığı bulurum...

Açılması imkansız kapıları açarım

AKÇAY

Beton yığınlarından denizin görülmüyor
Kum taneleri kadar insanda var Akçay’da
Körfezin boydan boya damarları tıkanmış
Rüzgar bile yol bulup geçemiyor Akçay’da…

Kapıyı kapatıp gidersin sanma
Çıktığın yollarda beni bulursun
Geçmişi unutup silersin sanma
Kaçtığın yerlerde beni bulursun...

Rüzgara versende kapıp götürmez

Bir kız vardı şu karşı kıyıda
Güle benzerdi yanakları
Dünyamı kaplardı kara gözleri
Bakışlarında ufkum açılırda
Kirpikleri öperdi akşamlarımı...