Aziz Nesin Şiirleri - Şair Aziz Nesin

Güneş altında söylenmedik söz yokmuş.
Bu yüzden geceleri söylüyorum sevdiğimi.
Ne gece ne gündüz yokmuş söylenmemiş söz.
Ben de söylenmişleri söylüyorum yeni biçimde.
Hiç bir biçim kalmamiş dünyada denenmedik.
Bende susuyorum sevgimi saklayıp içimde..

dünyaların en iyi babası benim babamdır
düşmandır düşüncelerimiz
dosttur ellerimiz
dünyada tek elini öptüğüm
babamdır
kırkını geçtin adam olmadın der

“Annemin anısına adıyorum”


Bütün anneler, annelerin en güzeli,
Sen, en güzellerin güzeli.
Onüçünde evlendin,

Her şeye boşver, dolu dolu yaşa.
Madem ki bir aşkın var, ne güzel, tadını çıkar...

Sanki ayıp bir şeymiş de utanıyormuşsun gibi
yazmışsın bana...

Yine yalnız değilim her zamanki gibi
Bu Uzakdoğu gecesinde yokluğunlayım

Aramızda yirmibeşbin kilometre
Sen kıştasın ben yazdayım
Sen bir yarısında dünyanın

Benim doğduğum gün
Günler uzamaya başlar
Öyle bir öleceğim ki
Geceler uzamaya başlayacak
Ve öyle bir öleceğim ki
Günlerle gecelerden başka

Kimi bekliyorsun hala,
Evinden kitaplarından uzaktamısın
Arada bir telefon et kendine
Kendine mektuplar yaz yanıt beklemeden
Kartlar gönder kenbine her gittigin uzaklardan
Sevgilim diye baslayıp öperim diye biten

içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı

Bir tohum verdin
çiçeğini al
Bir çekirdek verdin
Ağacını al
Bir dal verdin
Ormanını al

Yüreğim gövdeme sığmıyor
Gövdem odama
Odam evime sığmıyor
Evim dünyaya
Dünyam evrene sığmıyor
Patlayacağım