Aziz Çınar Şiirleri - Şair Aziz Çınar

Gözlerim gecenin ufkunda seyir halinde
Ve başladı yağmur
Gecenin en tenha köşesinde
Bir küçük sokak lambasının önünde
Bilirim gece yakamoz olmaz ama
Sokak lambası kocaman bir güneş

İşte tarih, sanki o söylüyor.
Yağız atlar pek yaman, koptu gidiyor..
Bir yanda süslü otağ, bir yanda çadırlar,
Bir yanda Hazar, bir yanda Kingan,bir yanda sıradağlar,
Ezelden şanlı millet, Han'ım, Kan'ım, Kağan'ım
Gelin ana yurtta, Orta Asya'da yeniden buluşalım...

Gelelim mi gelmeyelim mi?
Bana bu soruyu sorma baba sorma
Gerçekten isteseydin gelirdin zaten
Gelme artık ben gel dedikten sonra
Ne zaman yanımda oldun ki sen baba
Hangi anımızda yanımızdaydın

Mümkünü yok seni anlamanın,
Zevki kaçtı sensiz hayatın,
Acısı derin aşksız kalmanın,
Tadı yok gülüm ayrılmanın.

Biliyorum bensiz eksik bi yanın,

biz bir zerreyiz,güneş sensin
biz bir damlayız, deniz sensin..
biz nefes için hava isterken
sen o soluksuz nefessin.....

sensin canı veren, canı alan

Lanet bir trafik kazasıydı geçirilen
En değerli varlık annemdi ölen
Ecel annemi elimden aldı
Anneler gününde çiçekler elimde kaldı

Hiçbir zaman isyan etmedim Allah'ıma

Suçu sevmek olanların
EN suçlusu benim işte
Daha ne bekliyorsun ey yargıç
Asın beni her sevişte

İstanbul’u görürüm senin yeşil gözlerinde,
Aşk vardır,mutluluk vardır,sen varsın İstanbul’da.
Ama bir yerlerde bir İstanbul daha yok.
Ne buralarda,ne de başka bir yerde.
Hiç simit yedin mi oturup Sarıyer’de?
Boğaza karşı oturup kafayı dinledin mi hiç?

Bu sabah kar var İstanbulda
Ne de güzel olur aşk çamlar altında,
Kendini kardelen gibi düşün..
Sen ve ben,kar ve kardelen,yanyana..

Kardelen dimdik duruyo kara rağmen

Gece yarısı gene düşüncelere daldım işte ve kalemi alıp yazmaya başladım..Bazen düşünüyorumda kendi kendime,insanoğlu dininden imanından ne kadar da uzaklaştı...Bunda bizim kadar değişen dünyanın da suçu var degil mi? Ama yinede en büyük şuçlu bizleriz.Çün ki dünyayı bu hallere getiren bizler değil miyiz? Günümüzde artık hiçbir şey eskisi gibi değil..Sanki herşey, her sistem, her düşünce bizi dinimizden imanımızdan uzaklaştırmak için kurulmuş; sanki bu amaç için bazı şeyler değişmekte..Gençlerimize bir bakın,kızlarımız açık saçık..Aralarında dini bütün, imanlı kızlarımız da var tabi ama ben genel konuşuyorum....Ve bu açık saçık kızlara bakmamak için başları öne eğik yürüyen az sayıda imanlı
delikanlılar...Ama nereye kadar..Bir gün bakmazlar 2. gün göz uçlarıyla bakarlar,3.gün ise yobaz damgasını yediklerinde artık başları dimdik olmuştur...Ve artık nefis denen şeytanın kölesi olmaya başlarlar..Bu damgadan kurtulmak ve ortama ayak uydurmak için önceden bacı, kardeş gibi gördükleri kızlarımıza artık sahip olmak için sinsi planlar yapma peşindedirler.Düzen böyle işliyor artık...Artık beynimizin içine kadar girdiler, içimizdeki imanı almaya çalışıyorlar......İşte bugün ruhlarımız bu denli körelmiştir.Peki suçlu kim biz mi? Yoksa bozulmuş düzen, değişen dünya mı? Ben her zaman akreplerin etrafları ateşle çevrilince niçin kendilerini soktuklarını düşünürüm..Yapacak bişeylerimiz kalmadığı vakit bizde mi intihar edelim? Ne yapalım ha? Ama bence akrepler en iyisini yapıyorlar.Niye mi? Ateş şeytandır..Ve o anda şeytana teslim olmamanın en iyi yolu ölmektir.Kendini Allah'a emanet etmektir..Ama biz insanoğlu böyle olamayız, bizler savaşmalıyız düşünmeliyiz.Ama günümüzde bizler ateşten korunmak için en büyük ateşle şeytanla işbirliği yapmaktayız...Oysa yapmamız gereken hersey kalbimizde gizlidir zaten..Etrafımıza bakınmamız yeterlidir..Çünki dünyada bizi Allah'a yöneltecek o kadar çok misal vardır ki saymak imkansızdır..Bedenlerimiz nefsimize kurban etmeyelim..Şeytana uymayalım...Düzene karşı gelelim,bu düzen içinde bile ayakta kalıp değerlerimize sahip çıkalım...Aramızdan bazıları kesinlikle düşünmüştür..Keşke peygamberimiz zamanında yaşasaydım,ne bileyim işte keşke İranlı olsaydım o zaman dinimi büsbütün yaşarım..O zaman kolaya kaçmış oluruz önemli olan tüm zorluklara tüm düzene rağmen dinimizi büsbütün yaşamak,değerlerimize sahip çıkmak ve ibadet etmektir...Gülü seviyorsak dikenine katlanmalıyız....Saygılar...

Leyla sevmek hoştur amma
Mecnun olmak başkadır başka...