Aziz canım
Sırrımı kadehe dedim kırıldı tuz buz oldu
Ney gibi üfledim içtim saz beniz soldu
Güzellikde alımda ayı bile gölgeledin
mis kokan dudağını hangi gülden getirdin
O gülleri öpemezsem hayat bana haram olsun
pervane olup yanayım yanağın çırağım olsun
Gözlerimin gülşeni seni görür şad olur
zehir sürüp öpsen bile dudağımda tad olur
Göz okunla vurdun yaraladın sinemi
sonra karanlıkta koydun yumdun göz pencereni
Ey yürüyen servi naz ile salınırsın
serviyi kıskandıran beline kollarım sarılsın
Gözyaşımın dalgası beni kıyına getirmezse
deniz olacak kadar boşa ağlamışım desene
Senin o gül dudağın benim aziz canımdır
öpemezsem onu yar arşa çıkan ahımdır
05.Haziran 2016
Tunay Bozyiğit SeydunaKayıt Tarihi : 4.5.2018 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!