Ayko Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Ayko

Sevdiğini susmak düşmüşse payına
suskun yeter iki cihana
çığlık çığlığa
kurşuna da erilir susarken..
acın sana terkedilmiş
gözlerini gözlerine dikenlerken
yüreğini ezip ayak sesleriyle giderken
sarılman eksilirdi allaha...
güneşten ağır ağır koparken düşlerin
yağmurdan önce efkara gömülüşlerin
cama vuran buğulu hüzünlerin
başka bedenlerde kendine varmandan
sonraydı
çocukluğunu emanet bırakman...
telaşı gözlerinde çıraca yakman
perayı hayatına yamaman
Keşkeler acıdır eşkitir hep mideni...
beyin bencildir bilirsin
ele geçirir bedeni aç gözleri için
yüreğini ne diye ayrı sayarsın bedenden
dikersin karşısına yenilsin diye
ama sen illede yürek demişsin
düşüp, kalkmasını
boyna yenilişini sevmişsin
Ayko...