(Menekşe'ye Şiirler)
kaybolsam karanlığında gecenin
türküsünü söylerken o üç hecenin...
büyümem, büyüyemem ben,
zamanı geçse de gücenmesin bana yıllar.
korkarım uzarsa diye,
kıvrım kıvrım önümde yollar,
bu yollarda sensiz yürüyemem ben.
ilk mısrasında gözyaşı olan
uzun bir şiirdir hayat
ilhamla değil
zamanla yazılır...
[email protected]
şimdi bir resim kadar hayattasın
bir resim kadar yakınsın bana
bir resim kadar soğuksun
bir resim kadar sadıksın hatırana
resimlere hapsolmuş gözlerin
Ey gecenin karanlık mührü
Gönlüme bıraktığın bu keder niye?
Gün ışığına hasret geçen bu ömrü
göremedim; en büyük günahım budur benim
gözlerinde sakladığın gökkubbenin rengini
bilemedim; neden bir başkadır bu mevsim
hiç bir bahar sensiz bulamazmış ahengini
02:00 01.01.2006
Gidenler…
Bir sabah vakti çıkıp o yola,
Ürkek gölgeleriyle kol kola;
Çiğ tanesidir hayatın
Yapraklar üstüne düşen,
Bir sabah bakarsın
Her yerde sen…
Umutlanırsın,
soğuk odaların
sarı duvarlarına
aksi vurdu gölgenin
sessizce süzüldün hastanenin
ilaç kokan koridorlarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!