gül sevdam...
güneşler doğsun sonra
siyah bulutlar ardından
sen gamzeler bırak rüzgarlara
ben toplarım onları
sögüt dallarından
bende ayrılıklar gizlidir
kimseye söyleyemediğim
anlatılmaz bir ifadedir
seni çok sevdiğim
(Menekşe'ye Şiirler)
Üfledim yalandan mumlarıma
Sönüverdiler bir anda
Ve yıllar sonra nihayet
Aksimi bıraktım aynalarda
şimdi anlamsız görünse de tüm renkler
sen saklısın aslında beyazın ruhunda
çözülmez kolayca o girift bilmeceler
seni bilmeden bu hayat oyununda
Eskidendi
Eskide kaldı..
…..
Bahçelerde yalınayak
Koşan küçük çocuklar
uçurdum hasret güvercinlerini
soldurdum gülü, laleyi, menekşeyi
duymasınlar diye can çekişlerimi
çekip perdeyi, vurdum pencereleri
Unutulmak
Batık gemiler gibi derinlerde
Kimine zor gelir
Kimine sıradan bir hikaye
son dönüş O'na
bütün sapaklardan
dualar tırmanır arşa
binlerce dudaktan
gözyaşının ıslattığı
kurak topraktan
Bir konuşabilsem
Bu sessizliğe küfür edip,
Orhan Veli’nin derdiyle yanmaktayım
Çoşkularım var, bir yığın korkularım
Kelimeler yetmiyor
Çaresiz susmaktayım
Beyazdan siyaha
Gerçekten yalana
Boylu boyunca uzanan
Bir yolculuktur yaşam
Korkuyorum bu yüzden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!