Gün gelir konuşur insanın kendi sesi
Parlamaya başlar her şey
Adımızın altına sıkıştırdığımız her şey
Gökyüzü, kanaviçe, naftalin
Paylaştığımız ne varsa, unutulmaya yüz tutan
Odalarda, oralarda, yahut çocuk parklarında
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta