Azim Şiiri - İzzet Yaylacı

Ruhundaki gerçekleri unutup,
Hakk’ ı yerer, şerri överse sesin.
Varlığını yokluğunla bir tutup,
Bir gülüşü bir ömürle ödersin.

Koşturuver Hak yolunda her lahza,
Ders vermeli kısraklara nefesin.
Ruh–u Nebi şöyle gelip bir baksa,
Sakın seni hıçkırırken görmesin.

Homurdansın kırk tuğlusu kopuzun,
Arşa insin iniltisi Yafes’ in.
“Çarık nemli, ayak yorgun, yol uzun,”
Sus! Engeller gel gel diye inlesin.

Sükuneti Hak yolunda ar sayıp,
Yankılansın atilerde gür sesin.
Rehaveti hep çilede arayıp,
Duyguların efalinle gürlesin.