Azgın Nehir Şiiri - Veli Başkurt

vadi boyunca kıvrılan azgın nehir
kendini bekler denize usulca dökülür
O'nu düşündükçe döşümdeki zehir
kabuğunu yarıp usulca sökülür

anladım rüzgarda yaprağın hissini
uçarcasına hafif kollarım, bacaklarım
tutsun da bedenimden bir eccini
size kalsın dünyevi alacaklarım

günah tohumlarıyla savrulan fırtınada
seccadeye huşu ile erse başım
sığınıp da uyusam kanatlarının altında
huzur bulur belki de çürüyesi naaşım