Azdır Taştan Taşa Vursam Ben Beni

Kendi elimle kendim günah işlerim,
Azı bulamazken çoğu düşlerim,
Sonradanda of çekmeye başlarım,
Azdır taştan taşa vursam ben beni.

Şunu bilki insan oğlu nankördür,
Bazen hayır yapar bazende şerdir,
Geniş dünya bana nedense dardır,
Azdır taştan taşa vursam ben beni.

Varsa akıl mantık yerinde otur,
Sebeb nede kırk dereden su getir,
Şimdi para hükümdar sökmüyor hatır,
Azdır taştan taşa vursam ben beni.

Dertli öter dertli çoban kavalı,
Bak dünkü çobana gezer havalı,
Kendi haline bak sen garip yuvalı,
Azdır taştan taşa vursam ben beni.

Noksan aklım boş kuruntu nesime,
Haykırsamda kimse gelmez sesime,
Hiç güvenme akrabaya hısıma,
Azdır taştan taşa vursam ben beni.

Adam olmuş soytarı emir buyurur,
Çulsuz derler ise incinir gurur,
Veysel aynı Veysel çırpınıp durur,
Azdır taştan taşa vursam ben beni.