dudael'deki çöldeyim
bilincim
düştükçe derinleşen düşüşünde
çocuğum ey!
Hades'in kasıklarımdan çaldığı
olamamış bebek,
çıplak karnıma çarpıyor çığlığın
sus!
korkunç üşüyorum yüzünden
korkunç utanıyorum yüzümden
sus!
ört üstümü Gorgos!
karanlığın bekçisi
lütfuna tuttuğum dileği duy!
mazurlastırma örtünden gece yap utancıma
Hermon'daki yuvama dönmüş kadar
mütebessim düşeceğim
söz ki
acından tebessüm edeceğim
bunu son
en kara düşüş bileceğim.
Kayıt Tarihi : 24.8.2012 09:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Cinlerin, insankızının cazibesine yenilmiş lideleriydim
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!