Azat Et Beni Şiiri - Zeynep Dalamanlı

Bu sabah gözlerimi sana açtım
Yatağın sana ait kısmına baktım
Yerinde danseden güneş ışıkları şahit oldu göz yaşlarıma
Ben hiç istemezdim agladığımın bilinmesini
Ne yalın ayaklı çocuklar görmeliydi hicranımı
Nede günün temiz ışıkları
Ben seni galata hıhtımında unutmuştum oysa
Dersim'in yanan dağlarında bırakmıştım
Ben seni Sivas'ta ben seni Madımakta bırakmıştım
Munzur'un suları yanarken içine atmıştım
Bir ışık hüzmesinin içinde unutmuştum gözlerini
Alev alev aşk kokan gözlerine çekmiştim restimi
Hazmedemedim sevgilim
Affet beni bir tanem çocuktum aptaldım
Anlamadım anlayamadım anlatmadılar
Ben seni bir kuru ekmekte bıraktım
Kağıt toplayıcılarının kirli elbiselerinde
Ben seni kırmızı ışıkta mendil satan çocuklarda
Ve harabe köşelerinde köpek öldürenin dibine vuranlara hediye ettim
Bir şarap bedeli oldun gözlerinde
Nasılda salyaları akıyordu seni görünce ve gözbebekleri dünya kadar olmuştu
Ellerinin tersiyle sildiler bıyıkarı ile sakallarının arasını
Binlerce kere hemde altın kaselerle sunsan özrümü fayda etmez bilirim
Nerdesin göz bebegim nerelerdesin sevgilim
Somanili çocukların gözlerindeki umutsun
Belkide Libya direnişçilerinin inancısın
Ya da hastsalıklı beyinlerin dermanı
Cudi'desin belki
Bir lokma kuru ekmeksin şimdi
Rengarenk gözlerde hep aynı umutla bakan yurdum çocuklarının umudu
Sen sevgilim sen pişmanlıklarımdasın
Sen güzelim sen bir tanem
Faili meçule karışan kadınların masumiyetindesin...