Adın Yankılanıyor Şiiri - Zeynep Dalamanlı

Fırtınalar kopuyor
Renkler birbirine giriyor
Adın yankılanıyor
Her çığlıkta, duyulan
Gök yırtılırcasına
Toprak kayarcasına
Dağlar devriliyor
Ve bir kadın sana koşuyor
Yüreği elinde
Delicesine bir aşkla
Keman sesleri dolduruyor sokakları
Ciğersiz bir klarnet eşliğinde
Bir Melek!
Sur'a üflüyor
Adın yankılanıyor
Dalga dalga tüm ağızlarda
Ellerim yeşeriyor
Eklemlerim donuyor
Adınla ölüyor, diriliyorum
Kirpiklerim dökülüyor
Uçurtmalar yine gök yüzünde
Martların dinmeyen çığlıkları
Adın adın bağırıyorlar
Güvercin kanadında beyaz
Dünlerim Sensizliğine pişman
Bu günümde prangalar
Bir kadın delicesine sana koşuyor
Umutlar biriktirmiş koynunda
Sana dair
Seninle
Senin için
Durmaksızın koşuyor nefes nefese
Kan-ter İçinde kalmış
Umurun da mı prangalar
Sana giden yollarda
Yunus misali
Adınla yanıyor
Adınla başlıyor, bitiyor
Adın yankılanıyor
Yıldızlar sönmüş
Dünya yanıyor
Fark eder mi ayakları tutuşmuş
Onun kalbi adınla atıyor
Onun ruhu
Onun bedeni
Adınla yanıyorken
Kıyametler kopuyor
Ve bir kadın Sur'a adını haykırıyor