Azap Cikriginda Şiiri - Seyfi Karaca

Yalandan yapmacık yüzler,
Can evinde insanını özlerken
Örendeki kenar yığan zamanın kendini randevulayıp
Yanlış yerlerde ve yazık hallerde
Kullanılmış seyleri gösterdigi
Cocuga,
Atariler,
Plastik atlar…Arabalar
Ve bataryalı yarış pistleri cayır cayır kıvılcım saçarak
Köprüye gelince…Hersey
Aklı çelinen tarumar idi…Alt yazısı da yoktur herhaldesinin ,
Ve demirden bir gelecektir üstada sunulan
Iyi adam ,
Belki kötü Kadin
Motifleri kolayca yontulmus motorlar hiç yıpranmamış
Siparişini yerine
Getirirken kanamalı galiba,
Tünelleri tıkalı dağların karnında
Deprem Gürültüsü ve insan boyu ayar yalancıktan low-amur
Inecek yer arıyor da bulamıyor, yok meydan
Sanki hic olmaışs gibi
Ecel peşinde son yudum
Kimde ne gezer,
Uzak kalmayı tercih etmiş taaa ki , kendi kendinden
Işıgın öbür ucu
Sökülüp sökülüp,
beriden ötelere
süprüldükçe süprülmüş….

Ocak / 06