UMUT çiçek, çiçek açtı; beyaz, pembe
Bilirim küpeşteye yaklaşanı ayak sesinden
Gönülden gönüle nefes nefese sırsıklam
Bi sevdaya düşmüşüz
Dar penceremin önünde minik saksıda
Ufuklara doğru uzanan özgürlüğe
-Büyüyorsun - acı badem ağacım
Şu aralar var ya sen olmasan
Ölmek mi derdim
Yaşamak mı?
Hani bir karabina ağzında mermi
Mermiyle öpüşmek bizimkisi
Korkmuyorum, dudaklarımızdan fışkıran selen
Öpüştükçe haykırıyoruz “azade mi kunem”
Gök şen gülen ay sen parıldayan yıldızlar
Kana kana kanatarak seviştiğimiz günler
Hiç dinmesin bu yağmur...
Kayıt Tarihi : 2.7.2010 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!