Azad et Şiiri - Müyesser Doğan

Azad Et

Şehirler  sessiz,
Duyan yok sevdama dair bir söz.
Sakladım gözlerini kallbimin gecelerine.
Öp kanadından umudu kırılmış kuşların.
Düşen yıldızların ötesinden onları azad et...

Kuru dalların da mevsimlerin,
Solmuş tomurcuk çiçeklerim.
Seninle bahar olur ağıtlı türküler
Gel, kara kışlarımı azad et...
Al pınarlarımdan dökülen yaşlarımı, Gözlerimdeki okyanusları azad et…

Bir söz söyle umuda dair
Şiirlerimi azad et...
Zaman zamanı kovalar.
Bir şehir bir şehire gidebilseydi keşke.
Bir mümkünü olsaydı saçlarını koklayıp uyuyabilmenin.
Gel, vuslatın bahtını güldür, yüreğimdeki acımı azad et..

Bir sözün  ömrüme vurulmuş bir mühür.
Bin gâm'ı siler bir selamın.
Karalar bağlamağı yakıştıramam tevekkül eden kalbime.
Gel, mavilerimi azad et…

Düştüğü yerden kalkmasını bilir gönlüm.
Yaralı bir savaşçı nefes alır  ruhumda.
Bir tek sana mağlup olur kalbim.
Gel, savaşımı bitir kendimle, barışımı azad et...

Aramızda bin yıllık özlem.
Zindanlar var zihnimde, sana huzurdan köşkler.
Seyyah'ıyım alaca düşlerimin.
Kuşandım dualarımı sonu bilinmez yollara düştüm.
Bitmez sandığım muammaları mı azad et....

Ey sevdasını yüklendiğim  sevdiceğim
Yıkıla yıkıla sana göçen kervanlarımı azad et.
Bitir hasreti, canını canıma sar.
Bahtımdan gitmez sandığım hasretini kaderimden azad et.
Gel, sen koksun benliğim.
Gel de beni sana yâr et…