Az şey mi Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

dudakların gelse otursa ağzımın karşısında
ufalanır konuşmalarım
ıslanır cehennemlenir
az şey mi?
dudaklarının gerisi yok biliyorum
olsun sana yetiyorum...
o dar aralıktan dünyalar görürüm elvan
dudakların tepeden tırnağa gecemiz olur
gerisi kan revan...
az şey mi ?
her şeyini vermezsin
belceminin gücünü bildiğimce
tutar her aralığında kaşlarının
başkasına gidersin...
sende çoğalmamdan korkarsın
tam da oradan gider,
yanar döner büyürsün
az şey mi?
üç beş türkü boyunca yeniden yeşerirsin
yandığın yerden,
türküler edinmişsin kendine
az şey mi?
içinde boşluğa düşer
yüreğinde ki çocukluğun dilinde ağlar büyürsün
az şey mi?
linç edilmiş duygularını bana getiriyorsun
içimsin diyor gidiyorsun
az şey mi?
kendine en büyük devrimi yaptın
kaslarından boşaldın müthiş kasılmalarından
şaşkın ve rahat girdin uykulara
az şey mi?
alt dudağını bende unuttun
aklın darmadağın...
yalın yollara düştün yürüdün
az şey mi?