(Az Öznel bir yaklaşımda) Hrant öldü; Ve ...

Hrant öldü,
bir insan olduğu unutuldu.
Milletini sevmenin adı
kötüye çıktı.
(Ölümünden dolaylı çıkmadı,
zaten baştakince, bir şekilde, dayatılandı.)
Her şey gelirdi de aklıma,
gelmezdi asla bu.
Savaş on yıllarca Hümanizma;
ama bir de bak ki,
saçmalıklar yüz bulur gözükmüş.
Birdir aslında
tüm dünya insanları.
Ermenistan'ın adı
Türk Ermenileri'yla bir edildi.
Düşündük, düşündük, düşünürüz, düşünürüz;
gönlümüzce üzülemedik bile
öldüğüne Hrant'ın...
İzin verilmedi.

Her taraftan ağıt, her taraftan laf,
her taraftan, Irak...
Kaç kişi, gerçekten düşünür?

Bazıları da var ki;
ne bileyim, düşünürken
ağıt yakabiliyordur belki.
(Ufacık sitemimiz olamaz da,
öyleleri değil madrabaz.)

Dört bir yandan yaylım ateşi, dört bir yandan.
Elbette,
taşı gediğine oturtmalı.

*
Ne Lübnan ne Kudüs.
Haa Yugoslavya, da...
Parçaladılar her bir yanı, bizi değil.
Ne ki sebebi?
Her şeyin sebebi kendimiz!
Atatürk'ün ilkeleri tek yol verecek bize! !

İşbirlikçisi kimse ona tapan
para krallığı Suudi’nin aristokrasisi,
izbeleri'nden -
Barzani dansçısı Condaleeza- Texas'ın,
pek o kadar da
alakasız değil.

İnsan insandır
-bizim, tortular tutabilen,
kamaşmış defalarca ama boğulmamış,
bağışıklık,...- özümüz budur;
mahallelere değin
bölmeye çalışanlara,
boşuna çabalayanlara
da cevabım budur.

resim antolojim'den alındı