Durma seni çoğalıyorum durma kendini anımsat
Ellerini uzat denizlerim büyüsün durma
Bir yerde bir şey gibisin yeniliyorum eskiyorum
Uzak gemiciler geçip gidiyor kıyılarımdan
Durma seni çoğalıyorum ellerini uzat durma...
Her şeyi değiştirmek mümkün bu ellerin varken
Durma seni çoğalıyorum yoksunluğumu sokaklarda
Durma kendini anımsat durma böyle akşamları
Hiç bir şey kalmayacak yoksunluğum eskiliğim
Bak seninle her şey biraz daha güzel
Bütün gemiler bekliyor gibi şimdi kıyılarımda...
Biz bu kadarız işte hangi yola çıksak aynı
Artık dursun o uzak ormanlara kurdukların
Ellerini uzat denizlerim büyüsün durma
Uzak gemiciler gibiyim senin kıyılarında...
Yavuz ERGÜN
Beşiktaş–1962
Varlık Fikir Sanat Dergisi Sayı–582
15-Eylül–1962.
Kayıt Tarihi : 12.3.2009 22:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Ergün](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/12/az-korsan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!